Προσκοπάκια ... τι μου θύμισαν ...

Πω πω τι μου θύμισαν ...
http://56tzamporetto.blogspot.com/

Και πάνω που άρχιζε να με πιάνει μια μελαγχολία για τα παλιά χρόνια, έπεσε μπροστά μου το συγκεκριμένο blog ...

Πόσες εκδρομές, πόσες κατασκηνώσεις, πόσες ιστορίες να θυμηθώ ... Πόσες νύχτες γύρω από τη φωτιά και τα τζάκια των καταφυγίων;

Ένα Σύστημα, μια μεγάλη παρέα, χωρισμένη στα Λυκόπουλα, τους Προσκόπους, τους Ανιχνευτές και τους βαθμοφόρους. 5ο Σύστημα Προσκόπων, Τοπική Εφορία Αγίου Δημητρίου (ΤΕΑΔ).

Τελικά ... δεν ήταν μόνο η παρέα, ούτε η επαφή με τη φύση. Ήταν όλες οι δραστηριότητες και οι πρώτες επαφές εκτός οικογένειας.
Χωρίς να υπερβάλλω, ίσως η πρώτη επαφή με τα επαγγέλματα. Για να πάρω εκείνα τα μαμημένα τα σηματάκια που μπαίνανε στο δεξί χέρι και χωριζόταν σε 5 τομείς (δε θυμάμαι πλέον πως τα έλεγαν), αναγκαζόμουν να κάνω επαφές με επαγγελματίες.

Θυμάμαι, τις κατασκηνώσεις. Με στείλανε οι δικοί μου σε οργανωμένες. Τους φώναζα και με παίρναν πίσω. Στις Προσκοπικές ... ήταν διαφορετικά. Είχες επαφή με το χώμα ... γειωνόσουν!

Θυμάμαι, μια από τις τελευταίες μου χρονιές, που είχα αποφασίσει πως είχα παραμεγαλώσει και πως έπρεπε τις ικανότητές μου να μου τις πληρώνουν αντί να τις προσφέρω εθελοντικά, είχαμε συμμετάσχει σε ένα Internet Scouting Jamboree ... Ψωνάρα από τότε, κινητοποίησα ραδιόφωνα, κανάλια, εφημερίδες ... Και ήμουν μόνο 16-17 χρονών ...

Θυμάμαι, την εφημερίδα του συστήματος, τον "Οδυσσέα" - έχω ακόμη τα χειρόγραφα και τα προσχέδια - που αποφασίσαμε να αναβιώσουμε και έτρεχα με μικρόφωνα και κασετόφωνα και έκανα συνεντεύξεις ... Αρβανιτάκη, Ευρυδίκη, Πασχάλη, Μαγγίρα κλπ ... Η μία τους έμεινε φίλη και καταλήξαμε και συνεργάτες! Πω πω ... Και ήμουν μόνο 16-17 χρονών ...

Είχα κάνει τόσα πράγματα ... κι όμως τα ξέχασα ...

Ανεπιφύλακτα, γονείς στείλτε τα παιδάκια σας στον Προσκοπισμό, μη το σκέφτεστε καθόλου!