Χιόνια στην Αθήνα - Σκέτη ταλαιπωρία !!!

Κι ύστερα λένε πως οι Θεσσαλονικείς γκρινιάζουμε ... τσκ τσκ τσκ

ΠΑΡΕΛΥΣΕ Η ΑΘΗΝΑ guys, αυτό έχω μόνο να πω ...

Σάββατο πρωί. Ξέχασα το αποσμητικό μου στη Θεσσαλονίκη και είπα να πεταχτώ μέχρι το supermarket να πάρω ένα. ΟΥΡΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!!! "Τί έγινε ρε παιδιά;", ρώτησα. "Ετοιμαζόμαστε για τα χιόνια", μου λένε.

Ρύζια, αλεύρια, γάλατα, όλα είχαν εξαφανιστεί από τα ράφια ... εμφύλιος πόλεμος!

Κυριακή απόγευμα, στις 19.00 συγκεκριμένα θα πετούσα με Aegean για Θεσσαλονίκη, κανονισμένο έτσι ώστε στις 21.00 το πολύ να είμαι σπίτι για να ξεκουραστώ.

Το χιόνι είχε αρχίσει από νωρίς το μεσημέρι. Κάποια στιγμή στις 16.30 κι ενώ βρισκόμουν για φαγητό με φίλους στο Νέο Κόσμο, σηκώνομαι άρων άρων να πάω στο ξενοδοχείο, να αρπάξω τη βαλίτσα και να φύγω αεροδρόμιο. Στο δρόμο μου πέφτει ένας ταξιτζής-κομάντο. "Θα σε πάω εγώ, τώρα βγήκα, μ' αρέσει να οδηγώ στο χιόνι". Αχαχούχα! Καλά να είναι ο άνθρωπος!

Αττική Οδός. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ! Κανένα αποχιονιστικό σε κίνηση. Οι έξοδοι όλες κλειστές από περιπολικά, το χιόνι στρωνόταν κανονικά, τα διόδια ανοιχτά, μέριμνα καμία! Τουλάχιστον, αυτό είδα εγώ σε όλη τη διαδρομή προς το αεροδρόμιο, και συγκεκριμένα από το 401 έως το αεροδρόμιο.

Στο αεροδρόμιο, ενώ είχαν αρχίσει οι ακυρώσεις, με πέρασαν κανονικά από το check in, πήραν τη βαλίτσα μου, τα gates όλα πάνω στους πίνακες φαινόντουσαν ανοιχτά, χαμός από ταξιδιώτες και πληρώματα αεροπλάνων.

Φτάνω στο gate μου. Αναμένω. Όχι για πολύ βέβαια, αφού στις 19.00 που ήταν η πτήση μου ανακοινώνουν την ακύρωσή της.

Ο αγώνας τρόμου ξεκινάει.

Να πάρω τη βαλίτσα μου και να δώ τι θα γίνει. Όλοι ανενημέρωτοι. Το τηλεφωνικό κέντρο της Aegean απασχολημένο - διότι όπως ερεύνησα επειδή ήταν Κυριακή ήταν γυρισμένο στα γραφεία του αεροδρομίου που γινόταν panic, τα γκισέ της Aegean εντελώς ανοργάνωτα, και οι λύσεις λίγες. Η ουρά στην Ολυμπιακή ήταν τακτοποιημένη με κορδέλες (άσχετα αν ήταν πολύ μακριά), στην Aegean δεν υπήρχε ουρά. Υπήρχε μπούγιο. Κανείς να τους οργανώσει.

Έτσι, ήταν αδύνατο να αλλάξω το εισιτήριό μου για την επόμενη μέρα. Το τί επικρατούσε μπορείτε να το δείτε στην παραπάνω φωτογραφία. Έτσι, έβαλα έναν φίλο να μου κλείσει εκ νέου εισιτήριο μέσω internet για τη Δευτέρα 10.50. Ευτυχώς ήταν διαθέσιμο.

Αναγκάστηκα να φύγω από το αεροδρόμιο με τον προαστιακό. "Ο εφιάλτης στα σκαλιά του προαστιακού" θα είναι η καινούρια ταινία που θα παίζεται στις αίθουσες σύντομα. ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ - από τους αρμόδιους "αναρμόδιους - δεν σκέφτηκε να δώσει μια εντολή να ρίξουν λίγο αλάτι και να καθαρίσουν τα σκαλοπάτια που κατέβαιναν στις γραμμες;
Και η "φαϊνή" ιδέα να γίνει αλλαγή των γραμμών ... δηλαδή αυτή που πάει να έρχεται, και αυτή που έρχεται να πάει (δηλαδή αυτή που κανονικά πάει αεροδρόμιο, να φέυγει προς Νεραντζιώτισσα και τούμπαλιν). ΜΕ ΤΑ ΜΠΑΓΚΑΖΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ - οχι κυλιώμενες - ΣΚΑΛΕΣ!!! Οι μηροί, γλουτοί, δικέφαλοι, τρικέφαλοι, πλάτη και μέση σε πλήρη άσκηση.

Καλά να 'ναι η φίλη μου η Lorin που με φιλοξένησε σπίτι της!

Την επόμενη μέρα ... μια ώρα αναμονή στον προαστιακό λόγω καθυστέρησης του συρμού. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ? Γιατί δεν υπήρχε ενημέρωση?
Ξανά θα αναφέρω το Λονδίνο! ΠΑΝΤΟΥ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ UNDERGROUND, υπήρχε ανακοίνωση πως γινόταν "Maintenance in the Circle and District Lines", τα ηχεία ανά 5 λεπτά ανακοίνωναν και ενημέρωναν τον κόσμο. Στον δικό μας προαστιακό, οι μόνες ανακοινώσεις ήταν να στεκόμαστε πίσω από την κίτρινη γραμμή.

Εν ολίγοις, πέταξα στις 13.30 από τις 10.50 που ήμουν κανονικά. Οι προηγούμενες πτήσεις είχαν ακυρωθεί (αν και είχε λιακάδα - υπήρχε αρκετός χρόνος για τις απαραίτητες ενέργειες). Τυχερός μέσα στην ατυχία μου.

Το ίδιο μου είχε συμβεί και το 2004. Πάθανε και δεν μάθανε. Έχουν έργα και δεν έχουν σχέδια ανάγκης ταλαιπωρώντας και τους ταξιδιώτες του Ελ. Βενιζέλος, και τους ταξιδιώτες της Θεσσαλονίκης (γιατί είχε φρακάρει το αεροδρόμιο) και τους υπόλοιπους που τους προσγείωσαν στην Κέρκυρα (η live σύνδεση με Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας βοήθησε αρκετά!).

Μετά από αυτή τη διήγηση, μου γεννούνται 2 ερωτηματούλια:

1. Γιατί η αεροπορική εταιρία, ενώ έχει τα τηλέφωνά μας - και τα κινητά συνήθως, από τα bookings που κάνουμε, δεν μας έκανε ένα γαμωτηλέφωνο να μας ενημερώσει να μην πάμε στο "Αεροδρόμιο του τρόμου" και να μας βοηθήσει να κλείσουμε ένα νέο εισητήριο, παρά μας άφησε να ταλαιπωρηθούμε πάνω κάτω στο αεροδρόμιο και να καταξοδευόμαστε; Ήταν τόσο σπουδαίο να μας κάνουν ένα τηλέφωνο; Τους χρησιμεύει μόνο για τις διαφημιστικές καμπάνιες και για να ειδοποιήσουν τους δικούς μας σε περίπτωση ατυχήματος;
2. Γιατί το Ελ. Βενιζέλος έκλεισε πάλι; Στη Μόσχα το αεροδρόμιο είναι κλειστό 4-8 μήνες το χρόνο;
3. Γιατί τέτοια ανοργανωσιά, αφού είχε ξανασυμβεί το ίδιο;

Απολογισμός: Ταλαιπωρήθηκα, έχασα μια μέρα από το γραφείο (άρα δεν εκτελέστηκαν οι απαραίτητες πωλήσεις), έχασα σημαντικές δουλειές, ενόχλησα φίλους και φίλες (καλά να είναι οι άνθρωποι και τους ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το ενδιαφέρον τους), έκανα παραπανίσια έξοδα και πρέπει να δω τι θα κάνω με το ticket της Aegean που δεν χρησιμοποίησα (χαμένα τηλεφωνήματα, χρήμα και χρόνος). Εύγε βρε!

Προς σκέψη και προβληματισμό.